Oud Duitse Herder Kennel

"Van de Plekkenpol"

 16-6 Cato is de hele dag onrustig. Ze loopt heen en weer, ligt geen twee minuten stil op dezelfde plek, springt af en toe piepend overeind kortom, het is begonnen.

 Om half 12 is de situatie nog niet verandert, en ik besluit om even naar bed te gaan en regelmatig te gaan kijken. Om even over 1 komt  Doris me halen en even later is de eerste pup van Cato geboren.

 Cato met haar eerste pupje

2.35 nr twee is geboren. Een flinke teef.

 Ik vind het best wel eng, want waar Doris in een andere hoek van de werpkist ging liggen als er weer een perswee kwam, wil Cato niet bij haar pup(s) weg en draait er als het ware steeds in een klein kringetje omheen. Dit door zich met haar achterpoten af te zetten aan de wand en bodem van de werpkist. En ik iedere keer die pup(s) maar weghalen vanonder die poten. Verder is ze heel relaxed.  

2.59 nr drie een reu. Die lag er ineens achter. Twas dat ik even keek, want hij zat nog in de vliezen. 

Doris mag overigens niet te dicht in de buurt komen, dan waarschuwt Cato door even en hele hoge blaf/kef.

 Doris kijkt van een afstandje toe

3.35 nr 4 weer een teefje.

4.30 nr 5 Een reutje. Tot nu toe doet ze het keurig om en om.

4.50 nr 6 Nog een reutje

7.08 nr 7 Alweer een reutje. Er zat even wat tijd tussen waarin Cato zelfs even heeft geslapen!

7.26 nr 8 Een teefje

10.00 Cato maakt geen aanstalten meer om te persen, maar ik heb het idee dat er nog minstens 1 pup inzit. Na overleg met de dierenarts besluiten we haar een oxitoccine injectie te geven om weeën op te wekken voor het geval er toch nog een pup in mocht zitten.  En indderdaad, ze ging weer persen en nadat er aanvankelijk nog niets te zien was zagen we even later twee achterpootjes.

12.19 nr 9 een teefje dat helaas ergens tijdens het geboorteproces al is overleden en dood ter wereld kwam.

13.14 nr 10 een teefje dat niet zonder moeite ter wereld kwam. Je kon merken dat ze het zwaar had tijdens de geboorte aan het feit dat ze in het vruchtwater had gepoept. Ook bleef haar navelstreng bloeden. Deze hebben we vervolgens afgeklemt met een artrieerschaar. Dit is een schaar die niet knipt maar klemt. Gelukkig ging het even later prima met haar, en kroop ze uit zichzelf naar de tepel om te drinken.

Moeder en kinders

 

 

 

20.30 Cato en haar pups liggen lekker relaxed, moe van de bevalling en het geboren worden. De pups hebben hun buikje vol, de werpkist is weer schoon en fris. We hebben de pups gewogen en de lichtste was 470 gram, en de zwaarste 590. Ze zijn behoorlijk groot dus in aanmerking genomen dat de vuistregel is dat de pups zo'n 10% van het gewicht van de moeder hebben bij de geboorte (Cato weegt normaal tussen de 30 en 32 kilo)

Schoon en fris

 

Dinsdag  16-6

Afgelopen nacht was alles rustig. Vanmorgen leek het echter alsof Cato weer aan het persen was. Bij de dierenarts een röntgenfoto laten maken en daarop was duidelijk te zien dat er nog een pup inzat. Ze heeft vervolgens een injectie met oxytoccine gehad en nu maar afwachten of de pup er uit zichzelf uitkomt. Zo niet dan wordt het alsnog een keizersnede waar uiteraard niemand op zit te wachten.

17.17 Na een aantal uur hevig persen was hij daar dan eindelijk. De laatste pup, een reutje. Zoals we al verwacht hadden werd hij doodgeboren. Cato voor de zekerheid maar een antibiotica kuurtje gegeven. Ze was helemaal op. Niet heel verwonderlijk als je bedenkt dat deze laatste pup 27! uur na de op een na laatste geboren is.

wo 18-6  Cato en de pups doen het goed. Cato is super relaxed, alsof dit niet haar eerste maar haar zoveelste nest is.  Ook de pups liggen er tevreden bij. We hebben ze gewogen en de kleinste weegt 480 gram, en de grootste 590 gram.  

Cato getemperatuurd. 38.6 0C is prima, zeker als je bedenkt dat ze net bevallen is. Doris mag er nog steeds niet bij in de buurt komen.

22-6 De pups zijn nu een week oud, en groeien als kool. De lichtste is 820 gram, en de zwaarste is alweer één kilo!!!

Gisteren mocht Doris voor het eerst aan de pups zitten toen we ze op een kleed op de grond hadden gelegd om de werpkist te verschonen. Heel aarzelend likte ze er eentje, en toen Cato niet reageerde durfde ze nog wat meer te likken, en even later waren de moeders en "oma" samen de pups aan aan het wassen.Heel aarzelend likt Doris een pupje

 

 

 

 

 
Website door Dinkel Systems